top of page
Zoeken

over (introverte) hoogsensitiviteit

Bijgewerkt op: 14 feb

als kind werd ik vaak flauw genoemd.

als puber was ik te stil.

als volwassene te gestresseerd.

mijn zelfbeeld is nooit echt goed geweest en kreeg nog extra deuken toen ik mama werd.

ik zag mezelf meer en meer als zwakkeling.

mislukkeling zelfs.

ik wou zo graag een sterke vrouw zijn,

die hard werkt, vier kinderen baart,

en alles onder controle heeft.

maar geen van bovenstaande dingen kan ik,

laat staan ze allemaal (maar wie wel?).

 

ik ben blij dat ik op het punt ben gekomen dat ik dit aanvaard.

mezelf aanvaard.

want de lat mag minder hoog.

en ik ben wel goed genoeg.

gewoon niet zoals veel anderen.

maar daarom hoef ik geen toneel te spelen.

ik hoef niet te handelen naar wat anderen van me verwachten -

of wat ik denk dat ze van me verwachten.

ik mag gewoon zijn wie ik ben,

ook al is dat introvert,

en vaak stil.

ook al ben ik niet zelfzeker en struikel ik over mijn woorden als ik iets probeer uit te leggen.

ook al heb ik een lage pijngrens.



het leren kennen van het begrip hoogsensitiviteit en het feit dat dit echt een ding is, heeft mijn ogen geopend. in het begin dacht ik wel: iedereen zegt dat tegenwoordig, ik ga dat niet beweren want ze gaan denken dat ik meedoe met de hype...

maar toen mijn psychologe voorzichtig naar voren schoof dat ‘ik misschien hoogsensitief ben’, ben ik toch wat meer beginnen opzoeken. ik las nog eens de pagina over hoogsensitiviteit in het boek ‘101 vragen van kersverse mama's’ van Mamabaas, want die was altijd ergens in mijn achterhoofd blijven hangen. mijn nicht raadde me het boek ‘hoogsensitief ouderschap’ van Bieke Geenen aan, dat ik zowat in één ruk uitlas: ik kon niet geloven wat daar allemaal stond, wat zij allemaal benoemde! ik deed de zelftest van HSP Vlaanderen en vinkte alles aan. ik luisterde naar podcasts over hoogsensitiviteit en introvertie. ik begon HSP coach Maaike Kruijsen te volgen.


hoe meer ik erover las of beluisterde, hoe meer (h)erkenning ik vond, met telkens opluchting tot gevolg. en tranen, veel tranen. want die zoektocht, dat zielenwerk, is erg confronterend omdat zoveel dingen – soms van heel lang geleden - opeens op hun plaats vallen.

zoals de reden waarom ik:

  • het gevoel had dat ik een slechte mama was omdat ik mijn kind niet altijd kon troosten - maar wel elk huiltje voelde tot in de puntjes van mijn tenen

  • helemaal op ben na sociale contacten

  • boos word wanneer iemand een hard geluid maakt, me doet schrikken of onaangekondigd het licht aandoet

  • zo geniet van bepaalde sensorische prikkels

  • veel rust nodig heb

  • gemakkelijk beïnvloed word (bv. negativiteit opslorp)

  • zoveel details zie

  • graag creatief bezig ben

  • tot rust kom in de natuur

  • gevoelig ben voor sfeer

  • hou van mooie dingen

  • perfectionistisch ben

  • een grote verbeeldingskracht en levendige dromen heb

  • vaak opschrik uit mijn eigen wereldje

  • zo hard voel wat mijn zoontje, en anderen, voelen

  • ik overdreven chagrijnig word als ik honger heb

  • dingen zie die er niet zijn (HSP’ers weten, denk ik, wat ik bedoel)

  • niet kon begrijpen dat iemand anders - in eerste plaats mijn lief - dat allemaal niet zo aanvoelde, en daar soms heel gefrustreerd van raak(te)

 

omdat deze ontdekking me zo hard geholpen heeft om alles een plaats te geven en ik in de eerste plaats nu tegen mezelf kan zeggen: ik ben niet zwak, het komt effectief allemaal harder binnen bij mij, wil ik mijn verhaal delen om anderen te helpen in hun persoonlijke zoektocht.

ik hoop anderen wat meer zelfliefde bij te brengen. je ziet geen spoken. je bent écht anders dan anderen. je voelt meer dan anderen. maar dat is niets negatief!

en je overdrijft niet… de zin die ik het liefst nooit meer hoor.


lees dit maar eens: 12 kwaliteiten van hsp 


(het aan iemand vertellen vind ik nog steeds moeilijk, omdat ik bang ben dat niemand me gaat geloven. maar ik schreef dit, dus dat is al een kleine onzekere stap, toch?)


liefs

Laura

 

verder lezen, luisteren, ontdekken, wenen en lachen:




Comments

bottom of page