over zacht zijn voor mama's

in het licht van de feestdagen, schrijf ik graag iets over hoe we zachter kunnen omgaan met mama’s.

misschien iets om toe te voegen aan ons lijstje met goede voornemens?

graag laat ik je hier een stukje meelezen uit één van mijn lievelingsboeken ‘waar zijn de wolken’ van Suzanne Groothuis:

asjeblief, wees geen tante Ria.

maar hoe ga je dan best wel om met mama’s?

ik help je graag op weg:

met stip op nummer één: oordeel niet!
je weet nooit welke moeilijkheden een mama allemaal trotseert. ze zal hoogstwaarschijnlijk een goede reden hebben om te doen wat ze doet, op de manier dat ze het doet.
je kent nooit de volledige situatie, dus je kan er niet over oordelen.
ik kan dit staven met een paar stukjes die ik zelf schreef op lastige momenten – en uiteindelijk nooit heb uitgesproken:

‘Vandaag twijfel ik weer aan alles. Het is alsof niemand ons begrijpt en niemand onze manier van aanpakken goedkeurt. Ik volg volledig mijn gevoel, en weet ergens dat dit juist is – ik ken mijn kinderen het beste, maar toch twijfel ik aan mezelf. Het is geen gemakkelijke keuze of weg, maar ik wil er écht zijn voor mijn kinderen, dus ik neem de moeilijke dingen erbij. Laten huilen is bijvoorbeeld geen optie. Ze zijn alert en gevoelig. Ik voel mij soms zo …’

‘Beetje lopen malen vandaag. De laatste tijd veel – vooral goedbedoelde – opmerkingen gekregen, en ik trek mij dat zo hard aan. Ik doe de dingen zoals ze juist aanvoelen, waarbij ik zoveel mogelijk de noden van mijn kinderen probeer tegemoet te komen. Daarom offer ik bijvoorbeeld geen slaap van hen op voor een uitstap of dergelijke. De oplossing is vaak dat ik mezelf op de laatste plaats zet, maar ik kies daarvoor en ik zou niet met mezelf kunnen leven als ik dat niet deed.’

geloof haar

als ze zegt dat haar kindje moe is, iets nodig heeft, ...

ga er niet tegenin, ook al denk jij er anders over.

die mama heeft nood aan steun, en zal het wel merken als het toch niet helemaal klopte, en ze zal het dan ook oplossen, op haar manier.

of ze zal je hulp vragen, als ze voelt dat ze bij je terecht kan. want zij kent haar kind het beste en het is niet lief als je haar daaraan doet twijfelen.

geef alleen raad als ze daarnaar vraagt

zeg haar dat ze het goed doet, en benoem de dingen die ze goed doet: daar put ze kracht uit

zeg haar dat het goed komt (niet ‘het is een fase’, maar wel iets in die aard ;))

laat haar voelen dat ze niet alleen is

zorg voor een gepast kraamcadeau:

geef liefst iets van de geboortelijst, want dat is wat ze echt nodig hebben. of geef een kadootje aan de ouders: iets mooi, iets lief, iets lekker, iets gezond, iets steunend, …

en geef zoveel mogelijk babyspullen door, er hoeft echt niet zoveel nieuw gekocht te worden…

laat haar ‘klagen’

wat me altijd is bijgebleven, is dat ik zeven maanden na de geboorte van ons eerste kindje zat te huilen in een lunchbar, waar ik had afgesproken met één van mijn beste vriendinnen. ik weet nog dat ik zei: “sorry, ik zit hier altijd maar te klagen”, waarop zij antwoordde: “maar dat mag he, ik ben er voor je, je mag klagen zoveel als dat nodig is”. daar ben ik nog steeds zo dankbaar voor.

vraag of je ergens mee kan helpen, hoe klein ook: mama's ontzorgen is lief

als er iets is waar ik spijt van heb, is dat ik als mama niet vaak genoeg in het moment (geweest) ben doordat er vanalles ‘moe(s)t’ gebeuren. de periode dat je kindjes ieniemienie zijn, is de periode die je echt niet wil missen. als ik het opnieuw kon doen, was ik meer moeder geweest, en minder met andere dingen bezig. klinkt cliché, maar die tijd komt niet terug, die schattige snoetjes worden tienergezichtjes enzoverder...

als je merkt dat ze iets nodig hebben en ze het misschien moeilijk durft vragen: stel het zelf voor (als je er zelf ruimte voor hebt natuurlijk).

en dan nog een speciale boodschap aan mijn medemoeders:
help elkaar!
dat kan simpelweg door:
- lief te zijn voor elkaar
- niet te vergelijken
- écht te luisteren, en gewoon te luisteren, zonder te vertellen hoeveel erger het bij jou nog is, of het omgekeerde…
- je struggles te delen, zoals hier: https://www.mamabaas.be/momlife/algemeen/confession-time-15-ouders-vertellen-wat-ze-weleens-stiekem-doen-wat-hen-weleens
- je huis niet teveel op te ruimen voordat een andere mama op bezoek komt ;)